سونامی مجموعه‌ای از امواج قدرتمند است که به علت یکی از حوادث در زیر آب نظیر زمین‌لرزه، رانش زمین، فوران آتشفشان یا برخورد شهاب سنگ ایجاد می‌شود. سونامی می‌تواند در هر ساعت، صدها کیلومتر در اقیانوس‌های آزاد حرکت کرده و با امواج به بلندی ۳۰ متر یا بیشتر به خشکی برخورد کند.
از نقطه شروع سونامی، امواج به هر سمت حرکت خواهند کرد. زمانی که موج به ساحل می‌رسد بلندای آن مشخص خواهد شد. شکل سطح زمین در ساحل و کف اقیانوس بر بلندی موج سونامی تأثیر می‌گذارند. ممکن است چندین موج وجود داشته و موج بعدی از موج قبلی بلندتر و بزرگتر باشد. به همین دلیل یک مورد سونامی کوچک در یک ساحل می‌تواند چند کیلومتر دورتر به موجی وحشتناک تبدیل شود. همه موارد سونامی به طور بالقوه خطرناک به حساب می‌آیند. حتی اگر هنگام برخورد به ساحل آسیبی به بار نیاورند. در همه نواحی ساحلی ایران امکان برخورد سونامی وجود دارد. زمین‌لرزه‌هایی که در کف اقیانوس‌ها موجب حرکت زمین می‌شوند، اغلب منجر به سونامی خواهند شد. اگر زمین‌لرزه‌ای بزرگ یا رانش زمین در نزدیکی ساحل روی بدهد، اولین موج در عرض چند دقیقه به آنجا می‌رسد (حتی قبل از آنکه وضعیت هشدار اعلام شود). مناطقی که از سطح دریا کمتر از ۱۰ متر ارتفاع داشته و تا فاصله دو کیلومتر از ساحل فاصله دارند، در معرض بیشترین خطر قرار دارند. غرق‌شدن در آب مهم‌ترین علت مرگ ناشی از سونامی است. امواج سونامی و آب همراه آن برای ساختمان‌های واقع در محدوده خطر بسیار مخرب هستند. سایر حوادث ناشی از سونامی عبارتند از سیلاب، آلوده‌شدن آب و حریق ناشی از شکسته شدن خطوط گاز یا تانکر‌های حاوی مواد سوختی.
.
در زمان وقوع سونامی
- باید از طریق صدا و سیما پیگیر اخبار سونامی بود.
- باید فوراً به نقاط بلند و مرتفع پناه برده و در همانجا ماند.
- همواره باید فقط به فکر حفظ جان و نه حفظ اموال بود.
بعد از وقوع سونامی
- از نواحی آسیب‌دید‌ه و سیل‌زده دوری کنید تا هنگامی‌که مسئولین اعلام کنند خطر رفع شده است.
- از آوارهای موجود در آب دوری شود، زیرا ممکن است خطری برای قایق‌ها و مردم باشند.
.
منابع:
.https://khadem.ir
