حمله حاد آسم

1- اگر ممکن است از برنامه درمانی آسم فرد پیروی کنید

ببینید که آیا فرد برای خود از طرف پزشک برنامه درمانی آسم تهیه کرده است یا خیر. اگر چنین است از دستورالعمل‌هایی که در آن برنامه برای حمله آسم آورده شده است پیروی کرده و  سپس به پزشک مراجعه کنید.

2- کمک‌های اولیه آسم را اجرا کنید. 

اگر فرد برنامه آسم ندارد مراحل زیر را دنبال کنید :

فرد را صاف و راحت بنشانید و لباس‌های تنگ او را شل کنید یا باز کنید.

اگر داروی آسم مثل اسپری دارد، به او در استفاده از آن کمک کنید.

اگر اسپری ندارد از اسپری جعبه کمک‌های اولیه استفاده کنید.

3- در صورت امکان اسپری را با آسم یار (اسپیسر) استفاده کنید. 

درپوش اسپری را بردارید و خوب آن را تکان دهید. اسپری را در آسم‌یار قرار دهید. فرد باید نفس خود را به طور کامل بیرون دهد و دهانش را محکم در بخش دهانی آسم‌یار بگذارد . اسپری را یک بار فشار دهید تا یک پوف بیرون بدهد. فرد به آهستگی با دهان نفس بکشد (دم) و سپس نفسش را به مدت ده ثانیه نگه دارد. در کل فرد باید چهار پوف استفاده کند و بین هر پوف یک دقیقه صبر کند.

4- اگر چاره‌ای ندارید از اسپری بدون آسم یار استفاده کنید. 

درپوش اسپری را بردارید و آن را خوب تکان دهید. فرد نفس خود را کامل بیرون دهد و سپس لب‌هایش را محکم دور دهانی اسپری نگه دارد. هنگامی که فرد شروع به نفس کشیدن (دم) می‌کند اسپری را یک بار فشار دهید. فرد باید تا حد ممکن به آهستگی و عمیق هوا را به ریه‌اش وارد کند (حدود پنج تا هفت ثانیه) و سپس نفسش را به مدت ده ثانیه نگه می‌دارد. در کل باید چهار پوف مصرف کند و بین هر پوف یک دقیقه صبر کند.

5- اگر هنوز فرد در تنفس مشکل دارد باید به استفاده از اسپری ادامه دهد 

پس از چهار پوف چهار دقیقه منتظر بمانید. اگر هنوز فرد تنگی نفس دارد، یک ست چهارتایی دیگر پوف باید استفاده کند. اگر هنوز بهبود چندانی حاصل نشد هر چهار دقیقه چهار پوف بدهید تا آمبولانس برسد. اگر فرد حمله شدیدی دارد، شش تا هشت پوف در هر پنج دقیقه بدهید.

6- تا زمانی که کمک می‌رسد، مراقب فرد باشید 

خواب‌آلودگی را نشانه بهبودی در نظر نگیرید چون ممکن است به معنی وخیم تر شدن حمله آسم باشد. اگر دیگر صدای خس‌خس نمی‌شنوید فرض را بر بهبودی بیمار نگیرید.

7- اقدامات بعدی 

پزشک اورژانس شدت حمله را بررسی می‌کند و درمان متناسب از جمله دارو اعمال می‌کند. فرد ممکن است بسته به پاسخ به درمان، برای مراقبت‌های بیشتر بستری یا مرخص شود.

.