آزار و اذیت خیابانی مطابق گفته مدافعان حقوق بشر و به زبان ساده عبارت ست از “رفتارهای کلامی یا غیر کلامی و فیزیکی ناخواسته که بدون رضایت شخص و با هدف نقض کرامت او انجام می گیرد”. این آزارها می توانند بر پایه ی تفاوت های نژادی، ناتوانی، طبقاتی، هویت جنسیتی یا سایر هویت های اجتماعی باشند.
.
نمونه هایی از آزار و اذیت خیابانی:
– تحقیر جنسی و نژادی و هرگونه تحقیر کلامی یا غیرکلامی دیگر
– متلک پرانی در مورد ظاهر، لهجه، جنسیت و غیره
– انجام حرکات مبتذل، چشمک زدن، یا خود را در معرض دید قرار دادن
– تهدید برای برداشتن لباس ها برای مثال حجاب زنان
– ادعای اینکه فرد، حق حضور در یک فضای عمومی را ندارد
– سوت زدن، پارس کردن یا بوسه فرستادن (هر گونه صدایی که به نوعی موجب مزاحمت فرد شود)
– دنبال کردن فرد یا مسدود کردن مسیر او
– لمس جنسی و جسمی
– خود ارضایی کردن در مقابل فرد
.
نحوه ی برخورد با مزاحمت های خیابانی
التماس کردن، تهدید و دشنام گویی، هیچکدام تاثیری در رفع مزاحمت های خیابانی ندارند و موجب بدتر شدن اوضاع می شود. بهترین راه این است که در این زمان خونسردی خود را حفظ کنید و هیچ عکس العمل غیرعادی نشان ندهید. در مقابل آزارهای جسمی سکوت نکنید و با پلیس تماس بگیرید یا از کسی کمک بخواهید، همچنین می توانید برای جمع آوری مدرک، از شخص مورد نظر فیلم و عکس بگیرید. در این قسمت راهکارهای برخورد با مزاحمان، بصورت جزئی تری توضیح داده شده است.
.
مرحله شماره 1: به غرایز خود اعتماد کنید
منظور از غریزه، چیزی ست که ما را وادار می کند به یک محرک، واکنش نشان دهیم. در زمان مواجهه با مزاحمان خیابانی، به غریزه خود اعتماد کنید و به آن گوش فرا دهید. هیچ پاسخی “درست” یا “کاملی” در برابر آزار و اذیت خیابانی وجود ندارد. با این حال مطالعات نشان می دهد که داشتن نوعی پاسخ (چه در همان لحظه و چه در اواخر آن) می تواند آسیب ناشی از آزار و اذیت را کاهش دهد.
بخاطر بسپارید که از دشنام دادن یا تحریک کردن فرد بپرهیزید و با کمال خونسردی به راه خود ادامه دهید. شما باید تصمیم بگیرید که چه چیزی برایتان مناسب است.
.
مرحله شماره 2: امنیت خود را از راه های مختلف، تامین کنید
حفظ امنیت، باید مهمترین اولویت شما در زمان مواجهه با مزاحمان خیابانی باشد. برای انجام اینکار، 3 راه وجود دارد:
1- حد و حدودی تعیین کنید. به شخصی که شما را آزار می دهد بطور دقیق بگویید که می خواهید چه کاری انجام دهید و چرا. به چشمان فرد آزارگر نگاه کنید و رفتار زشت او را سرزنش کنید. به عنوان مثال می توانید بگویید “اینکار را نکن” یا “با من درست صحبت کن”. بنابراین بدون دشنام و بددهنی، سعی کنید فرد آزارگر را از خود دور کنید. از التماس کردن یا عذر خواهی بپرهیزید و با او درگیر نشوید. هدف اغلب افراد آزارگر، بحث کردن، مسخره کردن و برقراری مکالمه با شما است. بنابراین بر عصبانیت خود غلبه کنید و به هیچ وجه وارد جنگ لفظی با آنها نشوید. توجه کردن به مزاحمان خیابانی موجب تحریک بیشتر آنها و تشدید اوضاع می شود. بنابراین تنها با گفتن یک یا دو جمله ی مذکور، به حرکت خود ادامه دهید.
2- مردم و رهگذران را مطلع کنید. به افرادیکه شاهد این صحنه هستند بگویید چه خبر است و چه کاری می توانند برای کمک به شما انجام دهند. شاید برخی افراد نسبت به این مسایل بی توجه باشند اما بیشتر مردم می فهمند که آزار و اذیت خیابانی کاری قبیح است و بنابراین به شما کمک خواهند کرد. اما چگونه می توانید از دیگران درخواست کمک کنید؟ باید با صدای بلند به اطرافیان خود بگویید که این فرد مزاحمتان شده است، مثلا “آن مردی که پیراهن قرمز پوشیده، دنبالم است. من به کمک نیاز دارم!” سپس درخواست خود را بگویید، مثلا “آیا می توانید در اینجا کنار من بمانید؟ آیا می توانید با پلیس تماس بگیرید؟”. به یاد داشته باشید که درخواست کمک اشکالی ندارد. اینکار نه تنها نشاندهنده ی ضعف شما نیست بلکه نشاندهنده ی این است که شما یک انسان قوی هستید و نمی توانید در مقابل آزار دیگران، سکوت کنید.
3- وضعیت را مستند کنید. اگر احساس امنیت نمی کنید، می توانید از فرد مزاحم یک عکس یا فیلم بگیرید یا از افراد دیگر بخواهید این کار را انجام دهند. همچنین می توانید این وضعیت را گزارش کنید. به عنوان مثال اگر شخصی در محل کار خود مورد آزار قرار گرفته باشد، می تواند این موضوع را به کارفرمای خود گزارش دهد. یا آن را بطور ناشناس در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارد. اینکار موجب شناسایی فرد آزارگر توسط مردم یا پلیس می شود. اگر فرد آزاردهنده ماشین دارد، پلاک ماشین او را بردارید و یا از آن عکس بگیرید. به این ترتیب بهتر می توانید موضوع را پیگیری کنید.
.
مرحله شماره 3: مقاوم و صبور باشید
نحوه ی پاسخ هر فرد به مزاحمان خیابانی متفاوت است و نمی توان یک پاسخ قطعی و کامل به این موضوع نشان داد. چیزی که باید بپذیرید این است که شما هیچ تقصیری ندارید و افراد زیادی هستند که روزانه در هر کجای دنیا با این وضعیت مواجه می شوند. بطور کلی هر فرد می تواند از راهکارهایی برای مراقبت از خود استفاده کند. واکنش هایی که می توانید به مزاحمان خیابانی نشان دهید متفاوت است و شما بسته به موقعیت خود، می توانید از یک یا چند مورد زیر استفاده کنید:
– سعی کنید در مکان های عمومی با پوشش مناسبی ظاهر شوید و مکان ها و ساعات خلوت (مانند بعد از ظهر و آخر شب) را برای رفت و آمد انتخاب نکنید.
– کسی را داشته باشید که در زمان مواجهه با مزاحمان، با او تماس بگیرید و درخواست کمک کنید.
– حس ارزشمندی و اقتدارتان را حفظ کنید و با خود بگویید “لیاقت من بیشتر از این است که مورد توهین قرار بگیرم و من لایق بهترین ها هستم”.
– مشکلات خود را با عزیزان مورد اعتمادتان به اشتراک بگذارید و تا جایی که ممکن است، با یک همراه بیرون بروید.
– سعی کنید بجای شکننده بودن، انعطاف پذیر باشید و در زمان مواجه با مشکلات، مقتدرانه عمل کنید. برخی افرادیکه مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، سعی می کنند که فرهنگ جامعه را تغییر دهند. شما هم می توانید از راه های زیر، آگاهی مردم را در این زمینه بالا ببرید:
– تجربیات خود را در مورد آزارهای خیابانی در رسانه های اجتماعی به اشتراک بگذارید و مردم را از عواقب اینکار و نحوه ی حمایت از فرد آسیب دیده، آگاه کنید.
– تحقیر و سرزنش دیگران بخاطر نژاد، جنسیت، مذهب، ظاهر و جثه ی بدنی، ناتوانی، اصالت و… را محکوم کنید و با کسانی که اینکار را ترویج می کنند، مخالفت کنید.
– فرزندان خود را در مورد نحوه ی برخورد با افراد مزاحم آموزش دهید و از آنها بخواهید در صورت مشاهده ی هر نوع آزار و اذیت، به شما اطلاع دهند.
– سعی کنید موضوع برابری انسان ها و دوری از تبعیضات نژادی، قومی، جنسی و مذهبی را از کودکی به فرزندانتان بیاموزید. اگر همه ی والدین به این اصل پایبند باشند، مواجهه با این مزاحمت ها در آینده به حداقل میرسد.
جامعه و دولتمردان نیز باید به دنبال راه هایی برای افزایش امنیت اجتماعی و روانی زنان باشند. به این منظور می توانند برای افزایش امنیت شهری تلاش کنند و با اشخاص آزارگر، بشدت برخورد نمایند. برخی از زنان از ترس آبروی خود، موضوع آزار و اذیت را از دیگران پنهان می کنند اما اینکار نه تنها موجب آسیب های روحی و روانی می شود، بلکه احتمال تکرار آزار را هم بدنبال دارد. بنابراین سعی کنید از حقوق خود دفاع کنید و موضوع را در موارد جدی، به اطلاع مراجع قضایی و خانواده برسانید.
.
منبع:
.https://honarfardi.com
